Główna » Diamentowy krąg północy Islandii

Diamentowy krąg północy Islandii

by Mario

Południe Islandii ma swój złoty krąg, z kolei na północy Islandii w drodze do Akureyri znajduje się diamentowy krąg. Są to kolejne cuda natury a zaczyna go niesamowity wodospad Detifoss, a kończy równie spektakularny Godafoss.

JEZIORO MYVATN – DIAMENTOWY KRĄG

Myvatn - diamentowy krąg w maju, widok na jezioro
Myvatn – diamentowy krąg
Islandzki koń
Czystej krwi islandzkie konie

Za cel podróży obraliśmy sobie jezioro Myvatn, nazywane klejnotem północy i jednym z głównych punktów diamentowego kręgu. Punktem obowiązkowym obok samego jeziora są baseny geotermalne. To właśnie dla nich odpuściliśmy sobie Blue Lagoon na południu Islandii.  Jak się okazało, diamentowy krąg obfituje jeszcze w kilka obowiązkowych punktów. Niestety po drodze, nie wiedzieć czemu, udało się nam ominąć najpotężniejszy wodospad na Islandii – Detifoss. Jak będziecie kiedyś w okolicy, to napiszcie czy warto było i co straciliśmy.

Widok na główny basen w Myvatn Nature Baths -  diamentowy krąg
Diamentowy krąg – baseny geotermalne Myvatn
Dziecko w Myvatn Nature Baths -  diamentowy krąg
Myvatn Nature Baths
Dziecko w Myvatn Nature Baths -  diamentowy krąg
Myvatn Nature Baths

Nie ominęliśmy za to basenów :-), ale chwilę wcześniej zatrzymaliśmy się w Hverir. Pole geotermalne robi wrażenie, chyba nawet większe niż sławny Geysir. Mani też się podobało, szczególnie unosząca się wysoko sycząca para z kominów. Gdyby nie to, że strasznie wiało, to zostalibyśmy tam chwilę dłużej, ale też już nie mogliśmy się doczekać kąpieli :-).

Hverir – geotermalne pole
kominy na polu geotermalnym Hverir będącego częścią diamentowego kręgu
Hverir – geotermalne pole, pierwsze kroki Marianny

Koszt wejścia do gorących źródeł to około 20€ od osoby, Mania oczywiście wchodzi za darmo. Tego było nam trzeba. Woda 38 st.,  Mańka w czapie na głowie (było około 3 stopni) uśmiechnięta od ucha do ucha. Bez wątpienia najlepsze jak dotąd doświadczenie na Islandii. Nie mogłem się wyzbyć wrażenia, że na chwilę przeniosłem się na Kubę, na plażę Cayo Santa Maria.

WULKAN HVERFELL – DIAMENTOWY KRĄG

Wracając jednak do rzeczywistości. Warto okrążyć jezioro i zatrzymać się w kilku miejscach. My zdecydowaliśmy, że chcemy zobaczyć wysoki na 432 m krater wulkanu Hverfell, z obwodem przekraczającym kilometr. Nie można było dojechać pod sam krater. Czekała nas zatem około 2,5 km wycieczka do ścieżki prowadzącej na jego szczyt. Szczerze mówiąc, oboje spodziewaliśmy się czegoś bardziej spektakularnego (pierwszy raz mieliśmy wejść na wulkan! :-)) niż czarna ogromna dziura w ziemi. Sama w sobie nie zachwyciła nas zbytnio, za to widok na równinę i jezioro rozciągający się z krateru już tak. Kolejny krajobraz, który jest całkiem inny od tego, co do tej pory widzieliśmy. Tak jest na Islandii nieustannie. Gdziekolwiek nie pojedziesz, widzisz ciągle coś nowego, nic się nie powtarza.

ośnieżony krater wulkanu Hverfell jest atrakcją diamentowego kręgu
Hverfell

DIAMENTOWY KRĄG – NOCLEG

Eyjafjordur – najdłuższy fiord na Islandii

Nie wspominaliśmy o tym, ale na lotnisku w Berlinie poznaliśmy, wracającą do domu parę Islandczyków, Hallę i Einara z ośmiomiesięczną córeczką, Nathalie. Ich dom znajduje się w pobliżu Akureyri – po tym, jak opowiedzieliśmy im o naszych planach zwiedzania Islandii, zaprosili nas do siebie w odwiedziny. Chcieli pokazać Mani wielką owczarnię, należącą do rodziców Hallii. Wymieniliśmy się telefonami i mailami, zapewniając, że się odezwiemy. No i się odezwaliśmy, ale z propozycją, żeby nas przenocowali :-). Mieliśmy zdecydowanie dosyć już wizji poszukiwania noclegu. Na szczęście Halla i Einar się zgodzili :-). Jakże inna jest wtedy podróż, kiedy ma się z tyłu głowy, że po intensywnym dniu zwiedzania czeka na nas ciepłe łóżko i domowe jedzenie :-).

Dom nad fiordem Eyjafjordur
Farma Halla i Einara

Dotarliśmy do Fagribear (15 km od Aukreyri) około 19:00. To, co zobaczyliśmy, przeszło nasze najśmielsze wyobrażenia. Prze-pię-knie! Tuż przed Akureyri droga zaczyna schodzić ostro w dół, ma się wrażenie, że za chwilę zjedzie się prosto pod powierzchnię połyskującej w słońcu ogromnej tafli wody. Cisza, spokój, prawie żadnego samochodu.

Zachód słońca na Eyjafjordur - najdłuższym fiordzie na Islandii
Eyjafjordur – najdłuższy fiord na Islandii
Zachód słońca na Eyjafjordur - najdłuższym fiordzie na Islandii, dziecko na Islandii
Godzina 23 a słońce dopiero zachodzi

Dom rodziców Halli znajduje się w samym środku Eyjafjörður, miejscu, w którym – jak Halla kilka godzin później nam opowiadała – przypływają wieloryby i bez problemu można je zobaczyć kilka razy dziennie). Kiedy weszliśmy do środka, czekała już na nas pyszna kolacja – smażony łosoś. Łosoś, jakiego chyba jeszcze nigdy nie jedliśmy. Złowiony tego samego dnia, obsmażony tylko z zewnątrz, w środku wręcz surowy, ale za to niesamowicie miękki. Sami w zasadzie nie wiemy, czy był po prostu tak dobry, czy może my, po blisko tygodniu jedzenia „byle czego“, potrzebowaliśmy wreszcie czegoś normalnego, domowego. Tak, czy inaczej, wspominamy tego łososia do dzisiaj :-).

OWCZARNIA

Zwiedzanie owczarni - diamentowy krąg
600 owiec w jednym miejscu – robi wrażenie

Tak jak Halla obiecała, mimo późnej godziny, poszliśmy do owczarni. 600 owiec, każda w ciąży, zazwyczaj bliźniaczej. Porody odbywają się przez cały maj – w tym czasie kilkuosobowa rodzina nie opuszcza owczarni na krok, pełniąc na zmianę 24h dyżury. Kiedy przekroczyliśmy próg owczarni, śpiąca już trochę Mania od razu się ożywiła. Pierwszy raz widziała taką ilość owiec w jednym miejscu (my chyba zresztą też! :-)). Wszystkie zwierzęta bacznie się nam przyglądały, niektóre beczały, nie mogąc doczekać się porodu, inne doglądały swoje nowo narodzone jagniątka.

Halla z Einarem tłumaczyli nam, w jaki sposób opiekują się zwierzętami, jak odbywa się poród (widzieliśmy moment narodzin małej owieczki! Niesamowite!), co się potem dzieje, jak owcze mamy rozpoznają swoje dzieci, itd. Einar przyniósł Mani dwa jagniątka, które urodziły się trzy godziny wcześniej. Oczywiście nasza córka niespecjalnie się bała nowych zwierzaków i natychmiast pogłaskała je w sposób, w jaki głaszcze Makarona. Pacnęła rączką kilka razy każdą w głowę :-). Trzymaliśmy na rękach te maleństwa, głaskaliśmy, zachwycając się tym, że mogliśmy towarzyszyć rodzinie Hallii w tak niezwykłym momencie.

Niepowtarzalna okazja żeby zaprzyjaźnić się z jagniątkami

Wracając do domu obejrzeliśmy spektakularny zachód słońca: słońce zachodziło nad oceanem, niedaleko wejścia do fiordu. Niesamowicie w tym miejscu podobno wygląda moment przesilenia letniego, kiedy to słońce w ogóle nie zachodzi. Ale to już zupełnie inna historia.

Inne wpisy

Zostaw komentarz

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.